Από την στιγμή που θα γεννηθείς στον κόσμο ετούτο θα έχεις – εάν είσαι τυχερός και ευλογημένος –  ανθρώπους που θα σε προστατέψουν, θα σε γεμίσουν αγάπη και θα σου δώσουν  όση φροντίδα χρειάζεσαι  ώστε να επιβιώσεις, να αναπτυχθείς και να κοινωνικοποιηθείς. Η οικογένεια, ο πιο ιερός θεσμός που υπάρχει πάνω στην γη θα σου μάθει πώς να αγαπάς. Το πώς να το λες και σε ποιον είναι δίκη σου υπόθεση. Κάποιοι γεννιούνται βαθιά συναισθηματικοί χωρίς την τέχνη του μιλητού. Άλλοι πάλι το χουν τόσο πολύ με το λόγο που εντυπωσιάζουν με κάθε τους λέξη. Όπως και να είσαι πλασμένος, το σ’αγαπώ φίλε μου δεν είναι καραμέλα να το χαρίζεις σε όποιο συναντάς εκεί έξω για να τον γλυκάνεις.

Μαθαίνεις από την αρχή της ύπαρξης σου να αγαπάς και να σέβεσαι  τους  γονείς σου με όλη σου τη καρδία και μπράβο σου, πολύ καλά κάνεις. Όμως μη τους βάζεις όλους στο ίδιο τσουβάλι,  δεν είναι όλοι δικοί σου άνθρωποι, δεν θέλουν όλοι το κάλο σου. Μαθέ να ‘’εξετάζεις’’ πρώτα τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, εκείνον που αποκαλείς φίλο ή δεσμό σου και έπειτα δείξε του πόσο τον νοιάζεσαι, γιατί η αγάπη είναι πάνω από όλα νοιάξιμο, είναι να δίνεις με όλη σου τη καρδιά, όχι επειδή  πρέπει αλλά επειδή το γουστάρεις και σου κάνει κάλο. Αγάπη είναι να ανησυχείς, να τρέμεις μη πάθει κάτι ένα δικό σου πρόσωπο, να θες να είναι χαρούμενο, να χαίρεσαι με τις επιτυχίες του  και να λυπάσαι με τις στενοχώριες του.

Όταν θα λες το σ’αγαπώ, θα  πρέπει να το χεις  χτίσει μέσα σου, να το χεις θρέψει για τον άλλον. Θέλει καιρό, ακούς; Πολύ καιρό για να βγει και να ναι αληθινό, πραγματικό και πιστευτό. Έχω βαρεθεί να ακούω τους άλλους να λένε «σ’αγαπώ» από δω και από κει με τόση ευκολία σα να είναι «Γεια» ή « Καλημέρα». Μαγκιά τους, ΟΚ! Δεν διαφωνώ μπορεί να το ένιωσαν και να το είπαν με τη μια αλλά νομίζω ότι  χαλάει η αξία και η μαγεία της αγάπης κατ’ αυτόν τον τρόπο. Καλύτερα να το δείχνεις και ας μη το πεις ποτέ. Ακούγομαι απόλυτη, το δέχομαι, όμως ένα τόσο σημαντικό αγαθό, που σου δίνεται μωρέ άνθρωπε, μη το σπαταλάς  έτσι αβίαστα! Αν δε το νιώσεις μη το πεις ποτέ και αν σε ρωτήσουν εκείνοι που αγαπάς  πες τους «δε θα στο πω, το βλέπεις».

Η αγάπη είναι άθλος, είναι εκείνη η καθημερινή βιοπάλη να προστατεύεις όσους σε δένουν συναισθήματα μαζί τους. Δεν είναι διόλου εύκολο να σαι πάντα εκατό τοις εκατό εκεί, μα αν σε έμαθαν καλά από παιδί μπορείς στο έπακρο να αγαπάς και να προσφέρεις και ας μη πάρεις ποτέ πίσω. Η αγάπη είναι η ανανέωση του εαυτού σου. Και αν αυτό που την χαρακτηρίζει – κακώς βέβαια- είναι μονάχα μια λέξη, τότε να την λες οπότε είσαι έτοιμος και θεωρείς πως πρέπει. Να ακουστεί με σιγουριά και  περηφάνια από το στόμα σου, είτε την λες στο φίλο, είτε στον έρωτα σου. Στην οικογένεια που σου έδειξε το πώς, ε! Εκεί να είσαι πιο χουβαρντάς γιατί αξίζει χωρίς καμία συστολή.

Εν τέλει, τι είναι πιο σημαντικό; Να χεις δίπλα σου ανθρώπους ρηχούς που σου λένε «σ’αγαπώ» χωρίς να προσπαθούν καν γι αυτό ή εκείνους που θα σου πουν «να ξέρεις θα είμαι δίπλα σου γιατί σε νοιάζομαι»  και στο αποδεικνύουν  κάθε μέρα με το δικό τους τρόπο; Δε λέω είναι ωραίο να το ακούς, μα είναι άπλα μια λέξη.

(   NAT KING COLE L-O-V-E https://youtu.be/JErVP6xLZwg  ).