Μαμά, φοβάμαι κι ας έγινα 19. Κι ας με θαυμάζεις που είμαι δυνατή και παίρνω αποφάσεις και δέχομαι τις συνέπειές τους.
Μαμά φοβάμαι τους ανθρώπους. Όχι αυτούς που θα προσπαθήσουν να βλάψουν εμένα. Αυτούς έμαθα να τους πολεμώ.
Άρχισα να φοβάμαι αυτούς που δεν διαβάζουν και δεν ξέρουν την αγάπη μαμά. Αυτούς που δεν βλέπουν το κακό που κάνουν. Που θέλουν μόνο να εξουσιάζουν και να κάθονται σε μία καρέκλα.
Φοβάμαι μαμά αυτούς που θεωρούν οτιδήποτε διαφορετικό αυτόματα και κακό. Αυτούς που βλέπουν μόνο το κακό σε ένα έθνος και βάζουν όλους τους πολίτες σε ένα σακί. Που φοβούνται τα μικρά παιδιά που επιβίωσαν από έναν πόλεμο και έχουν ως μοναδικό όπλο τα όνειρά τους. Που θέλουν να βγάλουν από τη μέση εκείνους τους ανθρώπους που θέλουν να παλέψουν με τίμια μέσα για την ζωή τους και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους.
Φοβάμαι μαμά αυτούς που θέλουν να χωρίσουν οικογένειες και να δουν άτομα να πεθαίνουν γιατί δεν έχουν πρόσβαση στη στοιχειώδη περίθαλψη. Που καταπατούν δικαιώματα για τα οποία αγωνίστηκαν ή θυσίασαν την ζωή τους χιλιάδες ανθρώπων.
Φοβάμαι μαμά αυτούς που αποποινικοποιουν την ενδοοικογενειακή βία. Που χρησιμοποιούν τα όπλα ως μέσο επιβολής.
Μαμά φοβάμαι μήπως πάω μία μέρα σε μία συναυλία και να έρθει κάποιος να με σκοτώσει γιατί υπηρετεί τη θρησκεία του ή διάφορα συμφέροντα.
Φοβάμαι μαμά αυτούς που δείχνουν με το δάχτυλο και κρίνουν. Που θα βλάψουν και θα πετάξουν πέτρες σε αυτόν που είναι διαφορετικός. Που θα είναι διαφορετικός ως προς τις προτιμήσεις, το χρώμα ή το φύλο του.
Φοβάμαι μαμά αυτούς που δεν δίνουν χρήματα για την εύρεση θεραπείας ασθενειών ή για την ανακούφιση πολιτών που υποφέρουν, αλλά τα χρησιμοποιούν για την κατασκευή τειχών που χωρίζουν ανθρώπους. Κι αυτούς που είναι εγωιστές και νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους.
Φοβάμαι, μαμά, όλους αυτούς που θα θελήσουν να κάνουν κακό σε εσένα επειδή γεννήθηκες γυναίκα, ή στους φίλους μου γιατί είναι ομοφυλόφιλοι ή έχουν διαφορετικό χρώμα και νοοτροπία. Όλους αυτούς που μπορούν να καταστρέψουν τα όνειρα ενός μικρού παιδιού.
Μαμά δεν τους έμαθε κανείς εκεί στα “καλά σχολεία” που πήγαν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε το ίδιο γενετικό υλικό;
Φοβάμαι μαμά όλους αυτούς που έχουν τη δύναμη της εξουσίας αλλά όχι τη δύναμη της αγάπης.
Τους φοβάμαι μαμά αυτούς. Όχι γιατί δεν μπορώ να τους πολεμήσω, αλλά γιατί πληγώνουν ανθρώπους που αγαπώ. Τους φοβάμαι γιατί πολεμούν την αγάπη και την ζωή, και έχουν μία καρδιά γεμάτη από μίσος. Μαμά, εγώ γεννήθηκα για να αγαπώ και όχι για να μισώ, και ένας κόσμος με μίσος με φοβίζει.
Πες μου μαμά,αυτοί οι άνθρωποι, γιατί δεν χαίρονται με τον ήλιο,τη θάλασσα,τα ταξίδια,τα βιβλία,τη μουσική και κάποιον άνθρωπο να τους αγαπάει; Γιατί θέλουν να κάνουν μόνο κακό;
Μαμά μεγάλωσα,ναι. Μικρή με φόβιζε το σκοτάδι. Αλλά τώρα φοβάμαι τους σκοτεινούς ανθρώπους, που δεν έχουν ούτε μία ακτίδα φωτός μέσα τους.
Μαμά κάνε κάτι σε παρακαλώ.