Η ώρα περίπου 6,και η μέρα φτάνει στο τέλος. Ούσα λάτρης των ηλιοβασιλεμάτων,αυτή η στιγμή είναι η αγαπημένη μου μέσα στη μέρα.
Ίσως να ακουστεί κλισέ,αλλά τα ηλιοβασιλέματα μάς υπενθυμίζουν ότι ένα τέλος μπορεί να κρύβει τελικά και κάτι όμορφο.
Τα χρώματα,παύουν να είναι μουντά,και ακόμα κι αν έχει συννεφιά,ο ουρανός μοιάζει να παίρνει φωτιά. Κόκκινο,πορτοκαλί,μωβ,ροζ,τα βασικά χρώματα που χρησιμοποιεί ένας αόρατος ζωγράφος.
Τα ηλιοβασιλέματα είναι ίσως από τα ομορφότερα πράγματα πάνω στη γη,και κάποια στιγμή θα σταματήσω να τραβάω φωτογραφίες. Μέχρι τότε όμως,απλά απολαύστε το!
Φιλιά!