Ελληνικός στρατός! Ένας χώρος όπου η διαφθορά έχει γίνει φύση του. Το βασίλειο της ‘καλής εικόνας’. Ο καθένας να προσπαθεί να δείχνει ότι κάνει καλά τη δουλειά του στον λίγο ανώτερο κυριευμένος από φόβο μην έχει ποινές και μπλεξίματα. Ένα σύστημα άρρωστα δομημένο, ίσως να μην μπορούσε να ήταν κι αλλιώς αφού εξυπηρετεί έναν άρρωστο σκοπό, που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι λειτουργικό.

Έτσι ο καιρός περνά, ο καθένας βολεύει την πάρτη του, τους δικούς του κι όλοι μαζί σπρώχνουν το χρόνο να περάσει. Οι μεν φαντάροι να πάρουν την άδεια και μετά να απολυθούν, οι αξιωματικοί να πάρουν τα προνόμια και να ανέβουν στην εξουσία με κύρια κριτήρια τα χρόνια που περνούν κι όχι την πραγματική τους αξία. Οι φαντάροι δεν μαθαίνουν τίποτα ουσιαστικό παρά μόνο καθαρίζουν κι υπηρετούν την ‘καλή εικόνα’ κι ο κάθε προβληματικός βρίσκει την ευκαιρία να βγάλει, να αναπτύξει και να επιβάλλει ό,τι άρρωστο κουβαλάει μέσα του. Τα ναρκωτικά, οι ψευτομαγκιές και τα νταηλίκια κάνουν πάρτυ και μετά βγαίνουν 7 ανόητοι αλλοδαποί και βγάζουν μια τραγική φωτογραφία κι όλοι σοκαριζόμαστε και πέφτουμε από τα σύννεφα. Σαν να είμαστε σε έναν οίκο ανοχής που η πόρνη έχει aids και τα βάζουμε με το καθαριστήριο που απειλεί την υγιεινή του χώρου επειδή ένα σεντόνι δεν πλύθηκε καλά.

     Όσο στην Ελλάδα η παιδεία διατηρείτε σε αυτά τα ΧΑΛΙΑ της παπαγαλίας, του coaching για τις πανελλήνιες, της απαξίωσης του σχολείου, του ευνουχισμού της κριτικής σκέψης και του προβληματισμού -κλασική ατάκα που έχουμε πει ή έχουμε ακούσει όλοι ‘σωστή η άποψή σου αλλά για να πάρεις το βαθμό, αυτό πρέπει να γράψεις’ τίποτα δεν θα αλλάξει. Μια ζωή ο ένας θα τσακώνεται με τον άλλο και θα αναλωνόμαστε σε κραυγές, κινδυνολογίες, ψευτοηθικές και συντηρητισμούς που μας υποτάσσουν, μας φοβίζουν, μας καταπιέζουν και στο τέλους ξεσπούν άγαρμπα κι ακραία. Δεν μπορούσα να κρατηθώ, συμπαθάτε με.