Ακουσα καποιον μια φορα να λεει πως οτι αξιζει
Ποναει πολυ στο μισεμο και τη καρδια σου σκιζει
Εκατσα διπλα του στο φως τον ωμο του ακουμπαω
Του λεω ηντα πες γεροντα στα ματια τον κοιταω
Το βλεμα του σιγα σιγα στα ματια μου σημωνει
Οφου και ποιος το αντεξε κι ετσα ψυχη μαλωνει
-μιλω για εναν αγγελο που μπηκε στη καρδια μου
Που μου ‘φησε καλες στιγμες να χω στα ονειρα μου
Σταματησε και δε μιλει το βλεμα κατεβαζει
Ταξε πως ειναι ενα μικιο, κοπελι και σπαραζει
-τα οτι περνω αντρακι μου αλλος κανεις δεν φταιει
Φταιω εγω,, τα μαθια του σκουπιζει ετσα που κλαιει
-φταιω εγω που δεν μπορω αγαπη να κρατησω
Οτι στον κοσμο αγαπω το χανω πριν το ζησω
-ποιος φηνει απο τα χερια του να χασει οτι αγαπει
Ποιος νοιγει την αγκαλη του και τη χαρα πεταει
-κρατα τα, εχε τα στο νου πληγες ποτε μη κανεις
Οποια σου δωσει την καρδια ποτε να μην πικρανεις
-γιατι στη ζηση οτι μπορεις να παρεις και να δωσεις
Ειναι η αγαπη, κι οπου αγαπας ποτε να μην προδοσεις
Θεε μου και καμε οτι αγαπα οπισω να γυρισει
Πως θα μπορεσει με ετσα πληγες αμοναχος να ζησει
Σηκωσε το κεφαλι του κι ο γερος και ξανοιγει
Μια εμενα, μια τον ουρανο και την καρδια του ανοιγει
Λεει Του -Αδικα πληγες δε μου στειλες ποτε σου
Δεν θελω μπλιο με το κακο να μαι στσ αθιβολες σου
Οτι καμα στη ζηση μου καθε στιγμη πληρωνω
Καλα καλα μου το καμες και μου πεψες ετσα πονο
Χαμε στη γη τη κεφαλη σκυβει και δεν μιλαει
Τα χερια βανει σταυρωτα στη πλατη,, περπαταει…