Θυμάμαι δεύτερο έτος φοιτήτρια πέρασα έξω από μια σχολή χορού και σκέφτηκα να μπώ να ρωτήσω τι χορό θα μπορούσα να μάθω χωρίς να χρειαστεί να μάθω χορογραφία. Ήμουν τυχερή γιατί εκείνη την ώρα έκαναν αργεντίνικο τάνγκο. Επιτόπου με έπιασε ο δάσκαλος να  χορέψουμε. Ένα έχω να σας πω, χόρευα χωρίς να ξέρω, στη μουσική που αγαπώ! Από τότε το τάνγκο βρίσκεται στην καρδιά μου. Είμαι δεν είμαι καλά θα πάω σε «μιλόνγκες» (βραδιές τάνγκο) να μεταφερθώ σε άλλους κόσμους. Είναι ένα ταξίδι μέσα από την μουσική. Πηγαία έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων, μέσα από αρμονικές κινήσεις του σώματος στο άκουσμα της μουσικής. Τα συναισθήματα, η μουσική, ο ρυθμός παίρνουν σχήμα και αποκτούν υπόσταση. Για να δούμε λοιπόν τι σημαίνει χορός μέσα από το βλέμμα τεσσάρων νέων ανθρώπων.

Αλέξανδρος Πρατικάκης, αρχαιολόγος.

Ο χορός από την αρχαιότητα ως και τις μέρες μας, αποτελεί μοναδικό τρόπο έκφρασης συναισθημάτων. Μέσα από την αρμονία των κινήσεων που προσπαθεί να επιτύχει ο εκάστοτε χορευτής, εξωτερικεύει αυτά τα συναισθήματα και τον εν κινήσει εκστασιασμό του. Ο χορός στις περισσότερες περιπτώσεις είναι συλλογική διαδικασία και προϋποθέτει συνύπαρξη και αλληλεπίδραση των ατόμων μιας κοινωνίας που μοιράζεται τον ίδιο γεωγραφικό χώρο ή και διαφορετικό και τις ίδιες παραδόσεις. Μπορεί βέβαια να είναι και ατομικός, όπου ο χορευτής επιδεικνύει τις χορευτικές του ικανότητες σε μια κοινωνική συνάθροιση με σκοπό τον εντυπωσιασμό και την αισθητική απόλαυση. Αποτελεί φαινόμενο καθολικό στις ανθρώπινες κοινωνίες, με αναρίθμητες παραλλαγές ανά την υφήλιο. Μπορεί, τέλος, να αποτελέσει έναν πρώτης τάξεως τρόπο άσκησης του σώματος και του μυαλού.

Σταύρος Χερσονιωτάκης, δάσκαλος αργεντίνικου τάνγκο.

Το Tango ξεκίνησε στην Αργεντινή από μια μίξη μεταναστών, κουλτούρας, μουσικής και χορών. Πλέον έχει φτάσει σε κάθε γωνιά του κόσμου και παρόλο που μερικοί το θεωρούν μόδα γοητεύει και προσελκύει ανθρώπους με άσχετα ενδιαφέροντα και καταβολές, χωρίς όρια ηλικίας, σωματότυπου ή αθλητικών επιδόσεων. Για τον καθένα μας παίρνει διαφορετική μορφή, σχήμα και μέγεθος. Είτε ελαφριά άσκηση, είτε κοινωνική συνεύρεση με γνωστούς και φίλους, είτε δημιουργική έκφραση, είτε διαλογισμός, εύκολα και γρήγορα μπαίνει στην καρδιά του χορευτή. Χορεύοντας έρχεται ο διάλογος ανάμεσα στον άντρα και την γυναίκα που στόχος τους είναι να γίνουν ένα πλάσμα με δυο καρδιές και τέσσερα πόδια γνωρίζοντάς μας έναν ιδανικό συνδιασμό του αρσενικού πρωτύπου με το γυναικείο. Τέλος χορός χωρίς μουσική δεν υφίσταται. Ο χορευτής γίνεται μουσικό όργανο και συγχρονίζεται και συνοδεύεται από μεγάλες ορχήστρες.

Δανάη Τζίμα, δασκάλα τζαζ χορού.

Το σώμα είναι ο προνομιούχος μεσολαβητής της επικοινωνίας του χορού. Ο χορός, όπως η μουσική με τα πολλά και διαφορετικά είδη που την αποτελούν καταφέρνουν και εκφράζουν το κάθε άτομο σε αυτόν τον πλανήτη γη. Εγώ που λέτε, ξεκίνησα από τα 13 μου (μεγαλοκοπέλα για το χορό) με το λάτιν χορό, τον οποίο και λάτρεψα. Ο λόγος είναι αυτή η μαγική επίδραση που γίνεται στους νευρώνες του εγκεφάλου μου με το που θα ακούσω κουβανέζικη salsa. Εν συνεχεία, γνώρισα τον κλασικό χορό, με τον οποίο και έπαθα σοκ. Δε λέω όλο χάρη, λεπτότητα, αλλά και μία δυσκολία που προσωπικά κάποιες φορές φτάνω σε σημείο να πω οτι βασανίζομαι ! Μετά μπήκε στη ζωή μου ο σύγχρονος χορός που με άγγιξε πολύ και ο μόντερν τζαζ που με κέρδισε. Και φτάνοντας στο σήμερα, και αφού ταξίδεψα μέχρι τη Γαλλία για να πάρω το πτυχίο μου (γιατί στην Ελλάδα δεν έχει επαγγελματική σχολή για Τζαζ χορό μόνο κλασικό και σύγχρονο, λες και δεν υπάρχει άλλος ειδός χορού στον κόσμο, να τα λέμε αυτά)! πλέον διδάσκω τον μόντερν τζαζ χορό. Ο κυριότερος λόγος είναι γιατί μου χαρίζει μία αίσθηση απελευθέρωσης, ενέργειας, αντιθέσων δυναμικής, γραμμικότητας, τεχνικής, αλλά και ευρυχωρίας. Χώρια για τους εξεραιτικούς ρυθμούς που τον πλαισιώνουν blues, swing, african, latin κ.α. Ας δώσω, όμως, ένα τέλος σε αυτήν την μακροσκελή παράγραφο. Ο χορός, λοιπόν, για μένα είναι η θεμελιώδης τέχνη της κίνησης, όπως αυτή εξωτερικεύεται από την συναισθηματική ένταση που βιώνει ο κάθε άνθρωπος. Δημιουργεί μία εξισορρόπηση εγκεφάλου, καρδιάς και σώματος. Είναις ένας υπέροχος συνδιασμός.

Κάλλια Μελισσουργάκη, δασκάλα.

Ο χορός για μένα αποτελεί έκφραση σώματος και ψυχικού κόσμου. Όσα νιώθω μέσα μου τα εκφράζω με το χορό. Πολλές φορές βοηθά στην καλυτέρευση των σκέψεων και στην αισιοδοξία του ατόμου. Ειδικότερα ασχολούμαι με τον παραδοσιακό χορό. Η υπερηφάνεια ότι στηρίζω την παράδοση του τόπου μου, το έμφυτο μεράκι που έχω για τους κρητικούς χορούς με οδήγησαν να ενταχτώ σε παραδοσιακό συγκρότημα. ‘Οταν χορεύουμε σε εκδηλώσεις φορώντας την παραδοσιακή στολή πέρα απο υπερήφανη, νιώθω ότι εγώ και όλοι όσοι ασχολούνται με τον παραδοσιακό χορό αποτελούμε πρότυπο για τις επόμενες γενιές ώστε να μην εκλείψει ποτέ η παράδοση του τόπου μας. Πολλές φορές συναντιόμαστε με συγκροτήματα άλλων περιοχών της Ελλάδας, ανταλάσσουμε ιδέες, εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας για το αντικείμενο. Σου επιτρέπει ο χορός να συνεργαστείς, να έρθεις πιο κοντά με τον άλλο. Επιπλεέον, σε βοηθά στον εμπλουτισμό των γνώσεων και των βιωμάτων σου. Τα ταξίδια με το συγκρότημα με βοήθησαν να γνωρίσω νέα μέρη, νέους ανθρώπους, να ανοίξω τους ορίζοντές μου. Εν ολίγοις ο χορός βοηθά το άτομο σωματικά, με την έννοια της εκγύμνασης, αλλά και ψυχικά. Προσφέρει ηρεμία, χαρά, ενισχύει τον αυθορμητισμό, εκτονώνει την ένταση μιας κουραστικής μέρας, σε βοηθά να εκφράσεις συναισθήματα που ίσως κωλύεσαι με άλλο τρόπο. Επιπρόσθετα, σου γυμνάζει το μυαλό, μπαίνοντας στη διαδικασία να μάθεις βήματα ή ακομα και να δημιουργήσεις μια δική σου φιγούρα. Κατά την προσωπική μου άποψη, αξίζει οι πάντες να δοκιμάσουν να ασχοληθούν με ένα απο τα πολλά είδη χορού, ώστε να καλυτερέψουν την ψυχική και συναισθηματική τους υγεία.