Πολλά χρόνια πριν, σε ένα απομακρυσμένο χωριουδάκι, πίσω από βουνά και πεδιάδες, ποτάμια, λίμνες και κοιλάδες, ζούσαν κάποια υπέροχα πλάσματα, που ονομάζονταν Δρούληδες.

              Οι Δρούληδες, κρατούσαν καλά φυλαγμένο ένα μεγάλο μυστικό. Τη μέρα ζούσαν όπως όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι του Δρουλοχωριού. Πήγαιναν στη δουλειά τους, έτρωγαν με την οικογένειά τους, σπούδαζαν και έκαναν βόλτες με τους φίλους τους. Το βράδυ όμως, ή όποτε άλλοτε έκριναν απαραίτητο,  φορούσαν τη μαγική μπλε στολή τους και μετατρέπονταν σε ήρωες με μαγικές υπερδυνάμεις.

              Σκοπός τους ήταν να διαφυλάξουν τη χαρά και την ειρήνη στο μικρό τους χωριουδάκι και να προστατέψουν τους κατοίκους από τυχόν κινδύνους. Μάλιστα, πολλές φορές για να μην γίνουν αντιληπτοί, συναντιόντουσαν σε παλιές αποθήκες, ξεχασμένα κτίρια ή ακόμα και έξω στο κρύο.

              Η ζωή στο Δρουλοχωριό κυλούσε όμορφα και αρμονικά, ώσπου ένα χειμωνιάτικο πρωινό άλλαξαν όλα. Ένα πλατς ακούστηκε στα παράθυρα των κατοίκων, το οποίο  όλο και δυνάμωνε, μέχρι που τεράστιες σταγόνες βροχής γέμισαν τον έως τότε καθαρό ουρανό. Σε λίγα δευτερόλεπτα οι αυλές των σπιτιών είχαν πλημμυρίσει, οι δρόμοι έμοιαζαν με ποτάμια και τα αυτοκίνητα χόρευαν στο χορό της βροχής.

             Οι κάτοικοι του Δρουλοχωριού σάστισαν και ένιωσαν για πρώτη φορά απελπισμένοι. Πότε μα ποτέ δεν είχαν ξαναζήσει τέτοια κακοκαιρία στον τόπο τους. Σπάνια έβρεχε και κανείς τους δεν ήταν προετοιμασμένος για μια τέτοια καταστροφή. Τα χωράφια τους μετατράπηκαν σε μικρές λιμνούλες και όλη η σοδειά τους είχε πνιγεί κάτω από τα λασπωμένα νερά. Τα παιδιά δεν πήγαν σχολείο, μόνο έμειναν στο σπίτι να προστατευτούν και οι γονείς έβγαζαν με πολύ κόπο και δάκρυα το νερό που έμπαινε με ορμή στα σπίτια τους.

             Οι Δρούληδες δεν μπορούσαν να αφήσουν έτσι απροστάτευτους και δυστυχισμένους τους κατοίκους του Δρουλοχωριού. Οργάνωσαν λοιπόν, αμέσως, συνάντηση στο δασάκι, το οποίο βρισκόταν στο πιο ψηλό και όμορφο σημείο του χωριού. Βέβαια, πλέον δεν έμοιαζε τόσο όμορφο μιας και η βροχή είχε βρει καταφύγιο στις ρίζες των δέντρων και τα έκανε να μοιάζουν γέρικα και κλαμένα.  

Ο γερο- Δρουλ, ως σοφότερος, πήρε το λόγο και άρχισε η συνεδρίαση.

— Σήμερα ζήσαμε στο χωριό μια πρωτόγνωρη νεροποντή. Ευτυχώς, όμως, είμαστε όλοι υγιείς και πρόθυμοι να βοηθήσουμε τους συγχωριανούς μας. Σας θέλω δραστήριους και αισιόδοξους.

Όλοι συμφώνησαν και άρχισαν να κατεβάζουν ιδέες για το πώς θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν τις ζημιές. Η Δρούλα, κρατούσε ένα παλιό σημειωματάριο και κατέγραφε αγχωμένη και αναμαλλιασμένη τις προτάσεις πηγαίνοντας πάνω κάτω σαν ελατήριο. Ο Δρέλης, που έπιαναν τα χέρια του, άρχισε να δημιουργεί σχέδια σε ένα μεγάλο λευκό χαρτί και να κατασκευάζει μηχανισμούς που θα βοηθούσαν στη συλλογή του νερού. Ο Δρουλάκος, ειδικός στους υπολογιστές, αναζητούσε πληροφορίες από το διαδίκτυο και καλούσε για ενισχύσεις από τα κεντρικά τμήματα της Κόκκινης Βοήθειας. Οι υπόλοιποι  Δρούληδες ακολουθούσαν τις οδηγίες του γερο- Δρουλ που συντόνιζε την αποστολή.  Σε λίγες ώρες ήταν πανέτοιμοι, έβαλαν τις μπλε στολές τους και άρχισαν τη δράση.

                Ολόκληρο το βράδυ δούλευαν ασταμάτητα και το πρωί οι κάτοικοι δεν πίστευαν στα μάτια τους! Οι αυλές τους, τα χωράφια τους, τα καταστήματά τους, τα σχολεία και το δασάκι ήταν όλα όπως πριν. Μάλιστα, έμοιαζαν ακόμη πιο όμορφα, κάτω από τον  λαμπερό ήλιο που φώτιζε περήφανος στον ουρανό, αφού πήρε πίσω θριαμβευτικά τη θέση του. Οι Δρούληδες, κουρασμένοι αλλά πανευτυχείς, κοιτούσαν τα χαμογελαστά πρόσωπα των κατοίκων και τα μάτια τους άστραφταν από ικανοποίηση. Όλοι συμφώνησαν ότι ήταν μια σπουδαία μέρα για το Δρουλοχωριό!

                Τα χρόνια πέρασαν και οι Δρούληδες δεν σταμάτησαν στιγμή να νοιάζονται και να φροντίζουν το χωριουδάκι τους, έτσι αυτό μετατράπηκε στο πιο όμορφο και πλούσιο χωριό του κόσμου! Τι κι αν όλοι αρχικά αναρωτιόντουσαν ποιος κρυβόταν πίσω από όλα τα παράξενα που συνέβαιναν κατά καιρούς. Οι Δρούληδες, σιγά σιγά, άρχισαν να αποκαλύπτουν το μυστικό τους σε όλους όσους πίστευαν πως ήταν έτοιμοι να βάλουν την μπλε στολή, ώσπου τελικά όλοι σχεδόν στο χωριό μετατράπηκαν σε ήρωες με μαγικές υπερδυνάμεις.

                Μάλιστα, αν ποτέ επισκεφτείς κι εσύ το Δρουλοχωριό ίσως αξίζεις μια μπλε στολή και γίνεις με μιας ένας δραστήριος υπερήρωας!

Το παραμύθι είναι αποτέλεσμα του Σεμιναρίου Δημιουργικής Γραφής Παραμυθιού με την αξιόλογη συγγραφέα παιδικών βιβλίων και ποιήτρια Εύα Πετροπούλου Λιανού.

Τη φωτογραφία εξωφύλλου τη δανείστηκα από το παραμυθένιο  http://ellis-stories.blogspot.gr/p/blog-page_28.html