Εκατσε ο Θιος και σκεφτηκε ηντα στη γη πομενει
να φτιαξει με τα χερια του για  να την ομορφαινει..
κι εστεσε το τσικαλι του τα υλικα να ψαξει
να βρει κομαθια απο οζα τον αντρα για να σαξει..
κι εβαλε πρωτα την καρδια του σκυλου για να μενει
πιστος σε αυτους που αγαπα και να τους περημενει..
εβαλε απο αλογο δυναμεις για το σωμα
νεκατωνε συμπληρωνε και πότε πότε χωμα…
εβαλε μαθια απο πουλια που ειχαν την γη γυρισει
για να κατεχει τσ’ ομορφιες που υπαρχουνε στη φυση..
υπομονη του γα’ι’δουριου τις σκεψεις  για να ελενχει
και πεισμα οτι λαχταρα στα χερια του να εχει..
εψαχνε μερες για να βρει μυαλο απο που να παρει
που να κανε τη διαφορα για καθ’ ενος τη χαρη..
κατεληξε απο ενα δεντρο τις ριζες να του δωσει
που χε στο χωμα ομορφα με τον καιρο ριζωσει..
που οποιος ποτιζει ταχτικα με γνωσεις το μυαλο του
θα ναι για παντα η λυση του σε καθε εμποδιο του..
κι οπως τον εβλεπε στη γη αγριμι να χει γινει
απ το μπουκαλι τη ρακι εντακαρε να πινει
Ισα με που κοιμηθηκε με τη ρακι στη χερα
Και ξηπνησε με με ενα σκοπο ταχια την αλλη μερα
Κι εβαλε παλι στο μυαλο ηντα μπορει να φτιαξει
κατι που θαν εμπορουνε του αντρους το νου να αλλαξει..
σκεφτηκε τα πατηματα του αντρος και τα κουμπια του
ποτε πονει, γιαντα πονει, ποτ’ ειναι στα καλα του..
κι αρχισε μερακλιδικα να ψαχνει τα υλικα του
επηρε αγαπη κι εριξε μες τα τσικαλικα του
ξεδιαλεξε τα πιο γερα λουλουδια με αγκαθια
κι ολου του κοσμου τσ ομορφιες για να τα καμει μαθια
νεκατωνε μερωνυχτα το μιγμα για να σασει
μα ειχε στο νου του τοσανα που πραμα ειχε ξεχασει
εκατσε κι ιπιε δυο ρακες και σκεφτικε τα καλλη
και παιζει μια να σηκωθει και πεφτει το μπουκαλι
εχυθηκε ολη η ρακη, μα εβαλε καλλη, χαδια
και ”δε πειραζει” εσκεφτηκε ας τον μεθαει τα βραδια
κι ετσ εφτιαξε το πιο ομορφο πλασμα σε μερες δεκα
κι εγινε ο κοσμος πιο ομορφος να φταιει μια γυναικα..