English
Ό,τι και να ‘ναι η τέχνη εγώ δε τη χρειάζομαι
Μήπως έχετε παρακολουθήσει ποτέ την έκσταση στα μάτια των μωρών παιδιών όταν μουτζουρώνουν με χρώματα το χαρτί; Η την χαρά στο πρόσωπο τους όταν λικνίζουν το κορμάκι τους σε κάθε είδους μελωδίας; Μικροί καλλιτέχνες(!) αυτό είναι. Τι τους κάναμε όμως αυτούς τους μικρούς καλλιτέχνες που όλοι ήμασταν κάποτε; Μα τους θυσιάσαμε φυσικά στο
Μερες βροχης!!
Βροχή!!! Άρχισε το βράδυ και μας κράτησε παρέα ως το ξημέρωμα. Το πρωί ξυπνάς και σκέφτεσαι πως θα βγεις από το σπίτι, που θα τρέχεις μέσα στην νεροποντή. Σηκώνεις το κεφάλι ψηλά και βλέπεις έναν μαύρο,μελαγχολικό ουρανό… η καρδιά σου σφίγγει. Βλέπεις το αυτοκίνητο σου μέσα στις λάσπες και αρχίζεις να μονολογείς για την
Ελληνικα μιλαω!!!
SPEECH FOR DEAF CHILDREN Δεν πόθησα άλλο πέρα από τις λέξεις – μακριά από μένα της εικόνας τυραννία. Κι ας προσπαθήσανε με λύσσα (τι ειρωνία! ) να μου υποβάλλουν τις δικές τους σκέψεις. Κι αν είμαι και κουφή τι τους πειράζει; Δικός μου πάντοτε ο Λόγος εν Αρχή – ποτέ δεν μ’ έθελξε η Νοηματική:
Ραντεβου με την αθωοτητα!
Ξεκίνησα να γράφω αυτό το κείμενο έχοντας στο μυαλό μου την λέξη ραντεβού. Αλλά με ποιον και πού; Έκλεισα λοιπόν τα μάτια προσπαθώντας να θυμηθώ ή να φέρω μια εικόνα στο μυαλό μου, που θα βοηθούσε την σκέψη μου και σαν όνειρο ήρθε ένα Λούνα Παρκ. Κι εκεί κατάλαβα,ότι σ΄ αυτό το μέρος μπορούμε να
Τι να κρατησεις απο αυτην την μαγικη βραδια;
«Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι», λένε οι σοφότεροι κι αλήθεια είναι πως όταν συμμετέχεις σε μια δράση φιλανθρωπικού χαρακτήρα, τα πολλά λόγια περιττεύουν. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορούμε να μην ευχαριστήσουμε ανθρώπους και να μην αναφέρουμε τα θετικά που παρατηρήσαμε κατά την διεξαγωγή της μεγάλης Συναυλίας Αγάπης στις 30 Ιουλίου. Το αλσύλλιο
1ος Διαγωνισμος Μαντιναδας απο τη ΔΡΩ με θεμα «Μανα»
Η Εθελοντική Ομάδα Νεολαίας Δήμου Φαιστού «ΔΡΩ» στα πλαίσια ανάδειξης και διατήρησης της κρητικής παράδοσης διοργανώνει τον 1ο Διαγωνισμό Μαντινάδας για μικρούς και μεγάλους, με θέμα : «ΜΑΝΑ» Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να συμμετέχουν με μια έως τρεις μαντινάδες, αδημοσίευτες, γραμμένες στην κρητική ντοπιολαλιά. Θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από πρωτοτυπία, να διαθέτουν δεκαπεντασύλλαβο, ομοιοκατάληκτο στίχο και
Επιστροφες καταστροφες…..
Δεν είναι μόνο ο καιρός που άλλαξε, δεν είναι μονάχα το κρύο που άρχισε σιγά σιγά να εμφανίζεται. Είμαστε και εμείς που μας αρέσει να χουχουλιάζουμε μέσα στο σπίτι δίπλα στην σόμπα, κάτω από τα ρούχα και να ζωγραφίζουμε.(Άλλωστε τι άλλο θα μπορούσα να κάνω εγώ). Γι αυτό δεν ξέρω γι σας αλλά για μένα
Οι Δρουληδες η αλλιως…Περιπετειες στο Δρουλοχωριο
Πολλά χρόνια πριν, σε ένα απομακρυσμένο χωριουδάκι, πίσω από βουνά και πεδιάδες, ποτάμια, λίμνες και κοιλάδες, ζούσαν κάποια υπέροχα πλάσματα, που ονομάζονταν Δρούληδες. Οι Δρούληδες, κρατούσαν καλά φυλαγμένο ένα μεγάλο μυστικό. Τη μέρα ζούσαν όπως όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι του Δρουλοχωριού.
Ερωτα πληγες..
Άντρας λογάτε μα έτσα θοριά κοπέλι τως εμοιάζει Άγρια φαίνετε η όψη του μ’ άνθρωπο δεν πειράζει, Όπου αγαπά όσο μπορεί αθρώπου νούς να βάλει Δεν θα το πεί, μα την καρδιά κάνει τηνε χαλάλι, Ποτέ του δε φοβήθηκε θεριά να ημερέψει Μα σε γυναίκας έρωτα έπρεπε να μπερδέψει, Και να του σπάσει τα φτερά
ΔΡΩ για τα 60 χρονια απο το θανατο του Καζαντζακη
Ένας από τους βασικότερους στόχους της ομάδας είναι η συνεχής τριβή των νέων με τις έννοιες της παιδείας και του πολιτισμού. Η εθελοντική ομάδα νεολαίας Δήμου Φαιστού ΔΡΩ ευχαριστεί όλους όσους βοήθησαν στην εκδήλωση-αφιέρωμα για τα 60 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη, που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου στο χώρο του αλσυλλίου Κούλε.
Μια ζωη μετα μουσικης!
Τραγούδια, στίχοι, νότες, συνθέσεις, ολόκληρη επιστήμη είναι η μουσική και ας τη λένε τέχνη. Παρόλο που δεν έχω μεγαλώσει με αυτήν την κλασική παιδεία του Μπαχ και του Μότσαρτ – ένεκα του ότι είμαι και κοράσιο από χωριό – το αυτί είναι αυτί και ακούει όπως του πρέπει. Τυχεροί όσοι γεννηθήκαμε με ολοκληρωμένη την αίσθηση
ο Καζαντζακης και ο Einstein στο Γυμνασιο Μοιρων
Για ακόμη μια φορά η Δρω προσπαθεί να ισχυροποιήσει τα θεμέλια της παιδείας και του πολιτισμού και να βάλει το δικό της λιθαράκι σε μια σωστή βάση για την αλλαγή της κοινωνίας μας. Με αφορμή λοιπόν το έτος Καζαντζάκη (2017), μιας και στις 26 Οκτωβρίου ολοκληρώνονται 60 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου αυτού λογοτέχνη, αποφασίσαμε
Ας μιλησουμε για βιβλια.
Συναντήθηκα πρόσφατα σε ένα από αυτά τα μικρά ουζερί του Ηρακλείου με παλιά παρέα και καλό κρασάκι. Όλοι τους είναι από αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν να αλλάξουν ότι δεν τους αρέσει γύρω τους και απεχθάνονται τους ανθρώπους του καναπέ. Φυσικά και δεν έμεινα έκπληκτος όταν διαπίστωσα ότι κανείς από την παρέα δεν παρακολουθούσε γενικότερα
Μαης….. περιεργος μηνας.
Δεν είναι μόνο ο καιρός που αλλάζει, δεν είναι μονάχα η ζέστη που αρχίζει να γίνεται πιο έντονη. Είμαστε και εμείς που βιαζόμαστε. Λέμε ότι είμαστε μια ανάσα από το καλοκαίρι καιΑΦΙΝΙΑΖΟΥΜΕΕΕΕΕ!!!!! Εντάξει ωραία το θέλουμε το καλοκαίρι μας, και όσο πιο σύντομα τόσο το καλύτερο..!! Όμως δεν μας έφταναν όλα αυτά, λίγο ο
ιδεες & προτασεις
άλλαξε στάση δράσε θετικά Γνώμη της ομάδας μας είναι ότι για να πάμε προς το θετικό και προς το καλύτερο χρειαζόμαστε πολλές μικρές “υγιώς” σκεπτόμενες ομάδες. Σκοπός αυτής της δράσης είναι να παρακινήσει άτομα ή και παρέες να προσφέρουν για το καλό της περιοχής μας. Μπορείτε να προτείνετε μια δράση και να αλλάξετε πράγματα που
ΒΑΣΤΑ ΓΕΡΑ…
Η ζωή είναι μια μεγάλη ευθεία με απότομες στροφές. Στροφές #ΜΕΓΑΛΕΣ και #ΜΙΚΡΕΣ.. Άλλες που σε οδηγούν σε όμορφα τοπία και άλλες που κρύβουν πίσω τους γκρεμούς.. Γι αυτό πρέπει να είσαι καλός τιμονιέρης και να τραβάς το δρόμο σου #ΣΤΑΘΕΡΑ και #ΑΤΡΟΜΗΤΑ!!! ΖΗΣΕ ΑΠΛΑ ΤΟΛΜΗΣΕ ΚΑΝΕ ΛΑΘΗ ΑΠΟΔΕΞΟΥ ΠΑΛΕΨΕ ΧΑΣΕ. ΚΕΡΔΙΣΕ.
Kυριος Παυλος..
Σκρολ πάνω κάτω όλη μέρα στην αρχική του facebook.. Φωτογραφίες, τραγούδια, στιχάκια, συζητήσεις.. Και ξαφνικά έτσι όπως προσπερνάω στα γρήγορα δημοσιεύσεις, το μάτι μου πιάνει μια φωτογραφία. Γυρίζω πίσω και βλέπω μια εικόνα που την συνοδεύει το παρακάτω κειμενάκι : “τον είδα έξω από το supermarket. Η αξιοπρέπειά του μου κίνησε την περιέργεια. Τον ρώτησα
Βραβευση για τον Α’ διαγωνισμο φωτογραφιας της ΔΡΩ
Γειά σας! Στις αρχές του έτους η ομάδα ΔΡΩ διοργάνωσε τον πρώτο διαγωνισμό φωτογραφίας της (δείτε εδώ) . Το θέμα όπως θα θυμάστε ίσως, ήταν “Χριστούγεννα” . Η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε μας προσδοκία, τόσο από την πλευρά των φωτογράφων όσο και από την πλευρά των θεατών και αυτών που πήραν μέρος στην ψηφοφορία. Πράγμα που σημαίνει
Μαμα, φοβαμαι.
Μαμά, φοβάμαι κι ας έγινα 19. Κι ας με θαυμάζεις που είμαι δυνατή και παίρνω αποφάσεις και δέχομαι τις συνέπειές τους. Μαμά φοβάμαι τους ανθρώπους. Όχι αυτούς που θα προσπαθήσουν να βλάψουν εμένα. Αυτούς έμαθα να τους πολεμώ. Άρχισα να φοβάμαι αυτούς που δεν διαβάζουν και δεν ξέρουν την αγάπη μαμά. Αυτούς που δεν βλέπουν
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΟΜΑΔΩΝ
ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ 1) Σκοπός του παιχνιδιού – ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ – είναι η διασκέδαση με την ανακάλυψη ενός κρυμμένου θησαυρού μέσα από την αποκρυπτογράφηση μιας σειράς γρίφων που σχετίζονται με την ιστορία του δήμου Φαιστού και των ανθρώπων της. 2) Τα όρια του παιχνιδιού προσδιορίζονται γεωγραφικά από τα σύνορα του Δήμου Φαιστού. 3)
Ιστορια
Ένα μουντό και μελαγχολικό πρωινό του 2017 η ανθρωπότητα βαθιά συντετριμμένη αποχαιρετά για την τελευταία του κατοικία τον Αριστείδη Δικαιάκη. Μάτια υγρά, στόματα βουβά κι ένας λυγμός σπαράζει τις καρδιές όλων την ώρα που το φτυάρι ανοίγει το δρόμο για το τελευταίο του ταξίδι. Στην κηδεία το πλήθος ακολουθεί τη σορό του ανθρώπου του οποίου
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ…. ΜΙΑ ΛΕΞΗ..ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΡΟΣΩΠΑ……
Μια μέρα θα συνειδητοποιήσεις ότι κάποιος λόγος υπήρχε για το κάθε άτομο που συνάντησες στη ΖΩΗ σου.. Κάποιος σε έβαλε σε δοκιμασίες, κάποιος σε χρησιμοποίησε, κάποιος άλλος σε απογοήτευσε και κάποιος άλλος σου έβγαλε τον καλύτερο ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ Ότι και να έγινε όλοι σου δίδαξαν από κάτι!!!
Ολοι και Κανεις
Ποιός άνθρωπος μπορεί χαρά να δώσει και δε δίνει ποιός στης αγάπης το νερό τη δίψα του δε σβήνει Ποιός έρωτα δεν ένοιωσε μες στη καρδιά να καίει ποιός άφησε οτι αγαπά στη τύχη του πλέει Ποιός γέλασε στη λύπη του κι έκλαψε στη χαρά του ποιός άφησε και χάθηκαν όλα τα όνειρα του Ποιός προτιμά
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΥΟΥΝ…
Χρόνος έρχεται, χρόνος φεύγει, μαζί έρχονται αλλά και φεύγουν πολλοί άνθρωποι, μερικοί από τους οποίους είναι άνθρωποι που μας εμπνέουν. Εξήντα χρόνια έχουν περάσει από τον θάνατο ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς, του Νίκου Καζαντζάκη. Δεν θα σας γράψω την συνηθισμένη περίληψη για τον βίο και το έργο του, αλλά τι νιώθω εγώ
Γραμμα προς το 2017 (και οχι μονο)
Αγαπητό 2017, Θα σε ενημερώσω για το πως έχει η κατάσταση που πρόκειται να αντιμετωπίσεις! Φαντάσου απλά έναν μαυροπίνακα, τον πιο μαύρο που μπορείς, αυτός είναι ο κόσμος μας (). Αν παρατηρήσεις όμως καλύτερα θα διακρίνεις διάφορες πινελιές πάνω, πινελιές διαφορετικών χρωμάτων που προσπαθούν να απλώνουν με τον δικό τους τρόπο πάνω στη μαύρη επιφάνεια
Ο Χρονος
Εγέρασε και δε μπορεί να περπατεί ο καημένος Τη μέση του διπλοκρατεί και τρέχει πονεμένος, Γέρος με κάτασπρα μαλλιά, το ρούχο του κουρέλι Φέρνει στο νού του όμορφα που πέρασε, κοπέλι Όλη η ζωή του με χαρά κι ένα παιχνίδι μόνο Να ανακατεύει τσ εποχές, να παίζει όλο το χρόνο Πρώτη Γενάρη ανέλαβε τη θέση
ΔΩΣΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ………….
Γεια σας, Την αφορμή του παραπάνω σκίτσου, μου την έδωσε ένας πολύ καλός φίλος ο Γιάννης Καλλέργης, ο οποίος ασχολείται αρκετά χρόνια με την σύνταξη μαντινάδων, δίνοντάς μου δυο εξίσου πολύ καλές δικές του μαντινάδες, που έγραψε για μας, και τον ευχαριστώ πολύ!! Γιατί όπως ξέρουμε αν είναι καλός ο δημιουργός είναι καλό και το
Ονειρα και κακοτοπιες
Πάλι στου ονείρου έμπλεξα το δίχτυ σά το ψάρι και δε κατέχω ήντα τροπή η νύχτα αυτή θα πάρει Είδα σε μ είχες αγκαλιά και σ είχα στη δική μου και σού λεγα πως σ’αγαπώ καλιά κι απ τη ζωή μου Σε λίγη ώρα, μια ζωή επέρασε απο ομπρός μου γεράσαμε αμοναχοί σε μια γωνιά
ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟ
Πάντα πίστευα ότι ζούμε σε ένα πανέμορφο τόπο, με το παρελθόν να μας δείχνει ότι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά για ένα μέλλον με προοπτικές αφάνταστες για τα σημερινά δεδομένα. Αυτό ήταν άλλωστε και το κίνητρο να μην ακολουθήσω το ρεύμα της γενιάς μου και να επιστρέψω αμέσως μετά τις σπουδές μου εδώ και να δώσω
Το hiphop. Δεν ειναι απλα μουσικη.
Αυτό που ονομάζουμε HipHop, δεν μόνο η μουσική που ακούμε, είναι κουλτούρα, τρόπος έκφρασης και κίνημα θα έλεγα για μερικούς. Για να πιάσουμε το θέμα απο την αρχή, το HipHop αποτελείτε απο τέσσερα στοιχεία, MCs ή Rappers,Djs,Breakdance και Graffiti.Η αρχή του hiphop έγινε στις 11 Αυγούστου του 1973 με πατέρα τον Dj Kool Herc και γενέτηρά περιοχή το Bronx
When the sun goes down..
Η ώρα περίπου 6,και η μέρα φτάνει στο τέλος. Ούσα λάτρης των ηλιοβασιλεμάτων,αυτή η στιγμή είναι η αγαπημένη μου μέσα στη μέρα. Ίσως να ακουστεί κλισέ,αλλά τα ηλιοβασιλέματα μάς υπενθυμίζουν ότι ένα τέλος μπορεί να κρύβει τελικά και κάτι όμορφο. Τα χρώματα,παύουν να είναι μουντά,και ακόμα κι αν έχει συννεφιά,ο ουρανός μοιάζει να παίρνει φωτιά.
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ… ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
Γεια σας, 🙂 Είπα κι εγώ να σας συστηθώ με δυο λόγια. Λοιπόν Είναι πολύ δύσκολο θέμα για το τι αγγίζει τον εσωτερικό κόσμο των νέων και ειδικά στην σημερινή εποχή. Είναι θέματα προσωπικά που δεν μπορούν να μελετηθούν και να υπάρξουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Όταν τα θέματα αυτά είναι πολύ σημαντικά για τους νέους ανθρώπους
Χρωματα, ονειρα, σκεψεις
Είμαι η Νικολέτα, καινούργια στον κόσμο των φοιτητών και της δράσης, έτοιμη να σηκώσω τα μανίκια και να δουλέψω για ενα καλύτερο κόσμο γέματο χρώματα. Εξάλλου, όπως είχε πει και ο Νίκος Καζαντζάκης <έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα> Και να που υπάρχουν τελικά πολύχρωμοι άνθρωποι, πάνω στον γκρίζο
Η ομορφια του κοσμου
Εκατσε ο Θιος και σκεφτηκε ηντα στη γη πομενει να φτιαξει με τα χερια του για να την ομορφαινει..
